Heba Olan Devreler...
Trabzonspor son yıllarda maçların en az bir yarısını kötü oynama alışkanlığını bu maçta da sürdürdü. İlk yarı Malatyaspor karşısında sıkıcı bir oyun sahnelenirken, Burak Yılmaz’ın soğuk kanlı penaltı golü ile umutlanan Trabzonspor yine şaşırtmadı ve uzaktan çekilen şuta gereksiz yere sırtını dönen Uğur Demirok’a çarpan top, kaptan Onur’un şaşkın bakışları arasında ağlarla buluştu.
İkinci yarı N’doye’nin oyuna dahil oluşuyla pas bağlantılarını daha iyi kurabilen bir Trabzonspor izlemeye başladık. Yusuf Yazıcı’nın sol kenardan ziyade, sağ kenardan alıp içe katedeceği toplarla da ekstra pozisyon bulma imkanı kazanan Trabzonspor, nitekim aralara atılan şık ara paslarıyla üst üste pozisyon ve goller bulmaya başladı. Bunda rakibinin açık oynamasının da etkisi yadsınamazdı. Açık oyunun Trabzonspor adına eksi yönü ise rakibin daha fazla gol pozisyonu yakalama şansı bulabilmesiydi. Ancak bu anlarda kaptan Onur karşı karşıya birçok pozisyonu başarıyla çıkartmasını bildi.
Skor garantilendikten sonra Abdülkadir Ömür’ün oyuna girişi ise tatlının üzerine adeta kaymak oldu. Seyir zevki açısından maçın büyük bölümünde böylesine kaliteli ve doyurucu oyun sergileyen bir futbolcuyu doya doya izleyememek sadece Trabzonsporlu taraftarlar için değil, futbolseverler açısından da gerçekten çok üzücü olsa gerek. İkinci üzüntü verici konu ise orta sahanın yıldızı Onazi’nin önümüzdeki Galatasaray derbisinde sarı kart cezası nedeniyle sahada yer alamayacak olması. Ancak yine de Galatasaray’ın belalısı N’doye’un ilk 11’de olabilme ihtimali de üç puana dair umutları arttırmıyor değil!
Geçen maçta zorunluluktan, bu maçta ise kazanan kadroyu bozmamak ve Onazi-Kucka ikilisini birarada oynatabilmek adına Okay’ın stopere çekilmesi çözümünün bir benzeri, Abdülkadir’in de sahada olabilmesi adına mutlaka uygulanmalı. Gerekirse Olcay kesilmeli ve Abdülkadir çok daha fazla süre almalı.
Trabzonspor’un yeni oyunculara değil kadro mühendisliğine, motivasyona ve en önemlisi saha içi oyun sistemine ihtiyacı olduğu bu maçla da görülmüş oldu. Eldeki genç ve yetenekli oyuncuları transfer yasağı da varken kaybetmeden yavaş yavaş üstüne koyarak ilerlemek ve istikrar yakalamak Trabzonspor’un yıllardır aç olduğu güzel oyun ve başarıyı bir arada sağlayabilir. Bu süreçte aşırı maliyetli oyuncularla yolların ayrılması ile bütçe de rahatlayacaktır.
İkinci alternatif ise çok çok yüksek bedellerle bu oyuncuların satılması. Ancak oyuncu seçim kriter ve sistemi değiştirilmeden bu oyuncuların yerine denk kalitede oyuncularla kadro takviye edilemeyeceğinden, bu seçenek hazırı sat, eldekini ve daha fazlasını çarçur et döngüsünden öteye geçmeyecektir.
Kongre konusuna da bir parantez açmak gerekirse beklentim önceki yazılarımda da belirttiğim üzere tüzük tadilatını yani Trabzonspor Anayasasını hayata geçirebilecek bir Mutabakat Yönetimi’nin seçilmesidir. Seçilecek bu Mutabakat Yönetimi ayrıca Trabzonspor Etik Değerler ve İş Ahlakı kitapçığı da yayınlamalı ki yapılan transfer ve anlaşmalarda oluşabilecek usülsüzlükler daha net denetlenebilsin ve her yapılan işte etik değerler ve iş ahlakı ön planda tutulabilsin. Futbol Direktörlüğü pozisyonu da mutlaka oluşturulmalı ve oyun sisteminden, oyuncu seçim kriterlerine kadar futbola dair her şey bu direktörlüğün uhdesinde belirlenmelidir.
Henüz adaylar ortaya çıkmadı ancak en kısa sürede resmin bütününü görebileceğimizi düşünüyorum. Trabzonspor adına şimdiden hayırlı olsun...
Kaynak: Doğan Şahin
Etiketler: #DoğanŞahin #KöşeYazısı #MaçAnalizi #Trabzonspor #Malatyaspor #SüperLig